Godzina "W" w Piasecznie. Cześć i chwała bohaterom

Cześć i chwała bohaterom. Jak co roku, tradycyjnie w dniu 1 sierpnia w Godzinę "W" mieszkańcy Piaseczna spotkali się na Placu Piłsudskiego, aby uczcić wybuch Powstania Warszawskiego.

Cześć i chwała bohaterom. Jak co roku, tradycyjnie w dniu 1 sierpnia w Godzinę "W" mieszkańcy Piaseczna spotkali się na Placu Piłsudskiego, aby uczcić wybuch Powstania Warszawskiego. Tradycyjnie młodzież naszgo miasta na minutę zatrzymała ruch samochodowy , wystawiła transparenty oraz odpaliła czerwone flary. Wspierała ich Ochotnicza Straż Pożarna z Piaseczna oraz policja. Strażacy włączyli sygnały alarmowe świetlne i dźwiękowe, bił dzwon z pobliskiego kościoła Św. Anny. Przybyło wielu mieszkańców razem z małymi dziećmi i razem wszyscy przez ponad minutę oddawali hołd powstańcom.  Uroczystości związane z tym dniem odbywały się także na cmentarzu parafialnym z udziałem władz samorządowych i kościelnych. Odbyła sie tam msza polowa razem z Apelm Poległych. Takie i inne uroczystości odbywją się na terenie całego Powiatu Piaseczyńskiego oraz w Polsce.

1 sierpnia 1944 roku o godz. 17.00 wybuchło Powstanie Warszawskie. Formalnie siły powstańcze były znaczące. Do walki stanęło około 50 tys. powstańców Armii Krajowej zorganizowanych w Zgrupowania obejmujące bataliony i inne formacje zbrojne oraz niewielkie ilości innych organizacji podziemnych w tym prokomunistycznej Armii Ludowej. Niestety powstańcy byli bardzo słabo uzbrojeni. Trudności w dotarciu do zakonspirowanych magazynów broni spowodowały, że w momencie wybuchu Powstania żołnierze dysponowali zaledwie 40% i tak skromnych zasobów broni i amunicji. Wg udokumentowanych źródeł polscy żołnierze mieli do dyspozycji:
1.000 karabinów zwykłych
300 pistoletów maszynowych
60 ręcznych karabinów maszynowych
7 ciężkich karabinów maszynowych
35 karabinów przeciwpancernych i Piatów
1.700 pistoletów zwykłych
25.000 granatów
Zapasy amunicji były przewidziane na kilkudniową walkę.
          Oznaczało to w praktyce, że uzbrojony był co 10 powstaniec. Pozostali mogli liczyć na broń zdobyczną lub przejętą po poległych kolegach.